یوهان سباستیان باخ آهنگساز و نوازندهٔ ارگ و هارپسیکورد که در سال 1685 در آلمان متولد شد . آثار او آواز، ارکستر ، تکسازها و تقریباً تمام انواع متفاوت موسیقی دورهٔ باروک را دربر میگیرد. پدر یوهان سباستین باخ، یوهان آمبروزیوس باخ نوازندهی چیره دست ویولن و ترومپت زن دربار و رهبر گروه نوازندگان شهر آیزناخ (در آلمان) بود. تنظیم موسیقی غیر روحانی و موسیقی کلیسا بر عهدهی او بود. مادر سباستین باخ در سال ۱۶۹۴ و پدرش یک سال بعد از آن درگذشتند و سباستین که تنها شده بود در کنار برادر بیست و چند سالهاش به نام یوهان کریستف باخ که ارگ نواز بود، بزرگ شد.
کریستف شاگرد آهنگساز تأثیرگذار کیبورد یوهان پاچبل بود و ظاهرا او اولین درسهای رسمی کیبورد را به باخ آموزش داده است. باخ جوان در مدرسه عملکرد خوبی از خود نشان داد و در سال ۱۷۰۰ صدای او باعث شد که جایگاهی در گروه کُر پسران مستمند مدرسه Michaelskirche پیدا کند.
باخ در سال ۱۷۰۳ بعد از فارغ التحصیلی در شهری بزرگ در تورین گن به عنوان نوازندهی درباری برگزیده شد. طی اقامت هفت ماههاش در وایمار در نواختن سازهای کلاویهای توانا و مشهور شد. به همین دلیل از او خواستند که ارگ جدید کلیسای بونیفاسیوس در آرنشتات را بررسی کرده و بنوازد. در همین دوران باخ شروع کرد به ساخت تصنیفهایی برای ارگ مثل قطعهی مشهور توکاتا و فوگ در ر. مینور.
پس از آن باخ در شهرهای مختلفب اقامت کرد و با دختر عموی خود ازدواج کرد. در دوره اقامت در شهر وایمار دو فرزند مستعد باخ در موسیقی، ویلهلم فریدمان و کارل فیلیپ امانوئل، به دنیا آمدند. او دورانی پر از موفقیت را پشت سر میگذاشت. آثاری برای سازهای کلاویهای ارائه داد و از موسیقیدانان ایتالیایی مانند ویوالدی، کورللی و تورللی تاثیر گرفت و تکنیکهایی مانند ریتمهای پر جنب و جوش و حالتهای هارمونیک را از آنها یاد گرفت. همچنین به بازنویسی کنسرتوهای ویوالدی برای هارپسیکورد و ارگ پرداخت. باخ در وایمار فرصت نواختن ارگ و تصنیف آثاری برای این ساز را داشت. تصنیف آثار قوی باخ – که استاد فنون کنترپوانی بود – در شکل فوگ در وایمار آغاز شد. آثار باخ در وایمار نشانگر گسترش اشتیاق وی و تبدیل شدن او از یک نوازندهٔ صِرف به آهنگسازی واقعی بود.
باخ در سال ۱۷۲۳ به لایپزیگ نقل مکان کرد و به بالای پلههای ترقی رسید؛ او در کلیسای توماس به عنوان مدیر موسیقی تمامی کلیساهای شهر برگزیده شد. باخ در تعلیم و آموزش مجریان گروههای کر کلیسا، انتخاب موسیقی، سازماندهی و اجرای کنسرتها در معابد اصلی شهر فعالیت داشت. او از سال ۱۷۲۹ ریاست دانشکده موسیقی را بر عهده گرفت و شروع به تنظیم هشت کنسرت دو ساعته موسیقی اقتباس شده برای اجرای ارکستر کرد.
باخ ۲۴۷ اثر برای ارگان، ۲۷۱ قطعه برای هارپسیکورد ، ۱۹ قطعه انفرادی برای سازهای مختلف، ۳۱ کنسرت و سوئیت برای ارکستر ، ۲۴ دونفری برای هارپسیکورد با هر ساز دیگر نوشته است. همچنین دو کتاب آنا ماگدالنا باخ که آلبومهای موسیقی خاص خانوادهٔ یوهان سباستیان باخ را تشکیل دادهاند،از آثار او هستند. این دو کتاب همگی به دست خود یوهان سباستیان باخ و گاه همسر دوم او آنا ماگدالنا باخ نوشته شدهاند.
لطافت قوی موسیقی باخ و گستردگی حاصل از هنر وی، او را بهعنوان یکی از بزرگترین آهنگسازان غرب در سنت تُنال مشهور ساختهاست. در سال ۱۷۴۰ باخ به مشکلات بينايی دچار شد اما با وجود مشکلات بینایی به کار خود ادامه داد و در سال ۱۷۴۹ شروع به ساخت آهنگی جدید به نام “هنر فوگ” کرد، اما آن را کامل نکرد. او تلاش کرد که با انجام جراحی بینایی خود را بهبود بخشد، اما این جراحی سبب شد تا او به طور کامل بینایی خود را از دست دهد و بعد از یک سال سکته کرد و در سال ۱۷۵۰ در لایپزیگ درگذشت.
یک پاسخ