کلود آشیل دبوسی آهنگساز فرانسوی در سال ۱۸۶۲ در سن ژرمن فرانسه چشم به جهان گشود. دبوسی در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد، پدر او مغازه‌دار و مادرش خیاط بود. در ده سالگی وارد هنرستان موسیقی (کنسرواتوار) پاریس شد و به مدت ۱۲ سال در آنجا به فراگیری موسیقی پرداخت. چند سال بعد از ورودش به هنرستان ، معلمش او را به نادژدا فن مک (بیوه‌ی ثروتمند روسی) که در جستجوی یک نوازنده پیانو بود برای فرزندانش بود، معرفی کرد. دبوسی به فرزندان او درس پیانو می‌داد و گاهی با خود او پیانوی چهار دست نیز می‌نواخت.
کلود دبوسی، ندجا را در سفرهای متعدد او ، از جمله به وین، روم، ونیز، فلورانس و روسیه همراهی کرد. دبوسی برای دو ماه با او در مسکو اقامت داشت. این سفر او را برای اولین بار با موسیقی روسی آشنا کرد و او بسیار تحت تاثیر موسیقی موسورگسکی قرار گرفت، در این میان او در هنرستان موسیقی به شاگردی گیرو درآمد. آموزگاری که شاگردانش را به اندیشیدن در هنر و تکنیک‌های شخصیشان فرا می‌خواند . در سال 1880 آشیل اولین قطعه خود برای پیانو را خلق کرد.
در سال ۱۸۸۸ کلود دبوسی سفری به بیروت داشت و در آنجا به تعدادی از اپراهای ریچارد واگنر رفت. در نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۸۹ دبوسی با موسیقی فلامینکو آشنا می شود. چندی بعد او با اریک ساتی ( آهنگساز بزرگ فرانسوی) و استفان ملارمه ملاقات می کند که این آشنایی بعدا منجر به نوشتن شاهکار او ”بعد از ظهر یک دیو” می شود .نخستین اجرای «پیش‌درآمد بعد از ظهر یک دیو» در دسامبر ۱۸۹۴ با استقبال بسیار خوبی روبرو می‌شود و این سرآغاز آفرینش اثرهای مهمی می‌گردد و دبوسی هرچه بیشتر به چهره‌ای نامدار و خبر ساز تبدیل می گردد.
در بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۸ دبوسی دست به آفرینش بخش بزرگی از آثار پیانویی خود می‌زند از جمله دو دفتر «نقشها» و «گوشه بچه‌ها». در سال 1910 به سفارش دیاگیلف دوقطعه «شهادت سن سباستین» و باله «بازی‌ها» را می نویسد. با آغاز جنگ جهانی اول روحیه میهن‌پرستی دبوسی شدت بسیاری می گیرد و آثار خود را این‌گونه امضا می‌کرد: «کلود دبوسی، آهنگساز فرانسوی». از آثار او می توان به بعد از ظهر یک دیو ، دریا ، نکتورن‌ها و نقش ها برای ارکستر و گوشهٔ بچه‌ها ، سوئیت کوچک ، نقشها و اربسک برای پیانو و سوناتهای ویولن و ویولنسل و فلوت و … اشاره کرد. چند ماه پیش از مرگش، دبوسی با وجود بیماری برای آخرین بار برای اجرای سومین سوناتش بر صحنه عمومی حاضر می شود .او در سال 1918 در حالیکه هنوز جنگ به پایان نرسیده بود بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت .
یک پاسخ