سرگئی سرگئیه‌ویچ پروکفیف یکی از برجسته ترین موسیقیدانان و آهنگسازان روسیه در قرن بیستم محسوب می شود که در سال 1891 در دهکدهٔ سونتسووکا اوکراین به دنیا آمد. وی در کودکی استعداد عجیب خود در موسیقی را نشان داد و پیانو را در خردسالی یاد گرفت و بین سنین ۹ تا ۱۴ سالگی کوشش هایی برای ساختن اپرا و سونات و سوییت و سمفونی کرد. نخستین آموزگار او در سال های ۱۹۰۳ و ۱۹۰۲«گلییر» بود. در سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۴ در کنسرواتوار سنت پترزبورگ به تحصیل پرداخت و نخستین اجراهایش در ۱۹ سالگی توجه عمومی را به او جلب کرد.
در دوران انقلاب کبیر زمانی که مسائل سیاسی بیش از همه شرط احراز موقعیت مناسب بود، پروکفیف به این موضوع چندان توجهی نشان نمی داد و به این دلیل در سال ۱۹۱۸ کشورش را ترک کرد و در آمریکا به فعالیت موسیقی پرداخت. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۳۳ مرکز فعالیت او در پاریس بود. او در سال ۱۹۳۶ به شوروی بازگشت. داستان پیتر و گرگ یکی از نخستین آثار او پس از بازگشت بود که آن را به موسیقی تبدیل کرد و در مدت کوتاهی به موفقیت زیادی دست یافت.
استالین در سال ۱۹۴۸ شروع به حذف و پاکسازی آهنگسازان کرد. او به کمیسرهایش دستور داد موسیقی «سوسیالیسم واقع گرایانه» را به آهنگسازان تحمیل کنند و هر کس را که ایده دیگری دارد، به راحتی کنار بگذارند و یا حتی وارد لیست سیاه کنند و با آنها مانند وطن فروشان رفتار کنند. در همان سال پروکفیف به اتهام «بورژوای فرمالیست» بودن از سوی منتقدان در لیست سیاه قرار گرفت اما سه سال بعد از او رفع اتهام شد و جایزه استالین را دریافت کرد.
سرگئی پروکفیف ۱۸ اپرا و چندین موسیقی فیلم ساخت و از دیگر کارهایش می توان به «رومئو ژولیت»، «پیتر و گرگ»، «اپرای جنگ و صلح»، «سیندرلا»، آثار کرال، هفت سمفونی کنسرتو های ویولن و ویولنسل اشاره کرد. او هنرمندی بود که زندگی در حکوت دیکتاتوری استالین برایش طاقت فرسا بود ، او را در یک مراسم مجبور کردند مقابل دیگران از اشتباهاتش ابراز پشیمانی کند. پس از آن پروکوفیف سکته مغزی کرد و هیچ وقت از آن بهبود نیافت و پنج سال بعد در سال ۱۹۵۳ در ۶۱ سالگی در مسکو درگذشت، اما مرگش نیز تحت الشعاع انتشار خبر درگذشت استالین که ساعتی بعد از وی مرد، قرار گرفت و بعد از یک هفته انتشار یافت.
یک پاسخ