رحیم معینی کرمانشاهی شاعری توانا و اهل ذوق بود که بسیاری از تصنیفهای او توسط بزرگان موسیقی اجرا شده است. او در سال 1301 در یک خانواده اصیل در کرمانشاه به دنیا آمد . پدرش کریم معینی، ملقب به سالارمعظم، مردی شجاع و دلیر بود و به واسطۀ رفاقتی که با نصرت الدّوله فیروز داشت، چندی از طرف وی به حکومت فارس منصوب شد.
کرمانشاهی از کودکی به هنر نقاشی، کتب ادبی و تاریخی علاقه داشت و از ۱۳۲۷ خورشیدی فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد و در شمار طرفداران محمد مصدق درآمد و عضو جبهه ملی شد و فعالیت گسترده ای را علیه حکومت مرکزی و جهانشاه صمصام بختیاری استاندار کرمانشاه آغاز کرد. در فاصله دوران نخست وزیری ساعد به همراه علی منصور به عنوان کارمند بانک سپه و روزنامه‌نگار به کار پرداخت و از حامیان ملی کردن صنعت نفت نیز بود.
او از سال ۱۳۴۱به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد و تابلوهایی نیز به یادگار گذارد. در ضمن کارهای نقاشی به نظم شعر می پردازد . داستان اختر و منوچهر را در چهار تابلو به رشتۀ نظم کشید و در آن حقایقی از اجتماع زمان را مجسم کرد. وی شاعری توانا و خوش ذوق و دوست داشتنی است و ضمن سرودن شعر چندی به تصنیف سازی پرداخت و تصانیف او که توسط خوانندگان رادیو خوانده می شد از شهرت به سزایی برخوردار گردید.
از آثار مکتوب او می توان به کتابهای ای شمعها بسوزید، فطرت، حافظ برخیز،خورشید شب، شاهکار و در خرابات مغان اشاره کرد. وی در کنار استاد تجویدی ۴۰ ترانهٔ ماندگار بر جای گذاشته و با اساتیدی چون پرویز یاحقی و همایون خرم نیز همکاری داشته است. آثار موسیقیایی وی شامل قطعات به یاد کودکی، نگرانم، رفتم که رفتم با آهنگی از علی تجویدی، شب زنده داری و طاووس باآهنگی از پرویز یاحقی و ازتو گذشتم با آهنگی از حبیب الله بدیعی است.
رحیم معینی معینی کرمانشاهی از سال ۸۷ به دلیل کهولت سن و بیماری‌های ناشی از این مسئله، با بیماری دست و پنجه نرم می‌کرد و در سال 1394 در سن ۹۳ سالگی در بیمارستان جم درگذشت.
