حسین گل‌گلاب گیاه‌شناس، ادیب، نویسنده، شاعر، مترجم، استاد دانشگاه، نوازنده، موسیقی‌دان و عکاس در سال 1276 در تهران به دنیا آمد. پدرش ابوتراب خان معروف به معدی مصور الملک نام داشت که یکی از نقاشان و عکاس های معروف در زمان قاجاریه بود و در نقاشی روی سنگ مهارت خاصی داشت. از آنجا که مصورالملک با موسیقی‌دانان دوران خود دوستی داشت، فرزندش را با موسیقی آشنا کرد و به این ترتیب گل‌گلاب نواختن تار و سه‌تار را از آقا حسینقلی و درویش خان فرا گرفت و پس از تأسیس مدرسهٔ موسیقی وزیری، از اولین شاگردان آنجا شد .
گل گلاب در سال های ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۷ دوازده کتاب در رابطه با علوم طبیعی تالیف نمود. و در همان دوران ادامه تحصیل داد و بعد در سال ۱۳۰۱ در رشته قضایی و علوم سیاسی از دانشگاه عالی حقوق فارغ شد. ایشان در سال ۱۳۰۷ متصدی تحقیق درباره علم گیاه شناسی دانشگاه پزشکی شد، و سال های ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۳ را در دبیرستان نظام و دانشکده پزشکی گیاه شناسی به تدریس پرداخت.
حسین گل گلاب به زبان‌های فرانسه، انگلیسی، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت و در زمینه معادل‌یابی برای واژه‌های علمی از متخصصان فرهنگستان ایران بود و لغات زیادی خصوصاً در رشته علوم طبیعی پیشنهاد کرد که تصویب شد .وی آثار گرانبهائی از خود به یادگار نهاده است.
درسال ۱۳۰۳ کلنل علینقی وزیری گروه موسیقی‌اش را تأسیس کرد و برای ارکستر آن بجز تار معمولی، سه نوع تار با طول‌های مختلف طراحی کرد که در واقع یک ارکستر مجلسی چهار بخشی بود که با موسی معروفی، حسین گل گلاب، ادیب، حسنعلی صبا، اسماعیل مهرتاش، صادق خانی و محمد صادق اربابی اجرا می‌شد. گل گلاب شاعر هم بود از آنجا که هم نت می‌دانست و هم به موسیقی وارد بود، برخلاف سایر شعرا که سرودن شعر روی آهنگ برایشان مشکل بود، کلمات را با نت‌های موسیقی تطبیق می‌داد.
اگرچه زمینه فعالیت اصلی گل گلاب گیاهشناسی و البته ادبیات بود اما شهرت عمومی‌اش برای سرایش ترانه سرود معروف ای‌ایران است. سرودی که به شکل غیر رسمی به عنوان سرود ملی ایرانیان شناخته شده است. این سرود حاصل همکاری گل گلاب، روح‌الله‌خالقی به عنوان آهنگساز و غلامحسین بنان به عنوان خواننده است که یکی دو سال بعد از اشغال ایران توسط متفقین در سال ۱۳۲۳ سروده شد.
آثار حسین گل گلاب به دو گروه اصلی علمی و هنری تقسیم می‌شوند. آثار علمی شامل زیرگروه‌هایی نظیر شیمی، فیزیک، جغرافیای طبیعی، فیزیولوژی گیاهی و حیوانی است. آثار هنری نیز شامل موسیقی، شعر، تئاتر و اپراست. او بیش از پنجاه قطعه نمایش کلاسیک برای هنرستان هنرپیشگی نوشت که برخی از این نمایشنامه‌ها در مجلات به چاپ رسد.
سرانجام حسین گل‌گلاب پس از عمری پر بار و سرشار از عشق و تحقیق و پژوهش در سال ۱۳۶۳ در ۸۷ سالگی در تهران درگذشت.
