حسین علیزاده

حسین محمد علیزاده موسیقی‌دان، ردیف‌دان، آهنگ‌ساز، پژوهش‌گر و نوازنده تار و سه‌تار در سال 1330 در تهران متولد شد. پدرش اهل ارومیه و مادرش اهل اراک بودند. وی به دلیل ﺁشنایی که با هوشنگ ظریف یکی از مدرسان موسیقی تهران داشت با موسیقی آشنا شد و با تشویق او وارد هنرستان موسیقی شد.او دوره های آموزشی موسیقی خود را زیر نظر هوشنگ ظریف و حسین دهلوی سپری کرد. پس از اتمام تحصیلاتش در  هنرستان ، به دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت تا رشته ی موسیقی را ادامه دهد. او نزد اساتیدی چون حبیب‌الله صالحی، محمود کریمی، علی اکبر شهنازی، داریوش صفوت، نورعلی برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله دوامی موسیقی آموخته‌است.

علیزاده در سال ۱۳۴۷ عضو ارکستر رودکی شد. او با عضویت در کانون چاووش همراه با دیگر استادان موسیقی ایران از جمله محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان آثار جاودانه‌ای در موسیقی ایران به نام مجموعه آلبوم‌های چاووش اجرا کرد. علیزاده از سال‌های ابتدایی دهه پنجاه به تدریس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت. سپس در اوایل دهه هفتاد مدیریت هنرستان موسیقی را بر عهده گرفت و با آموزش موسیقی به هنرجویان  نقشی بسیار مهم در تربیت موسیقی‌دانان و نوازندگان پس از انقلاب ایفا کرده است.

در طی دهه شصت حسین علیزاده با ساخت و اجرای آثاری چون سواران دشت امید و حصار جانی تازه در موسیقی سنتی ایران دمید.  ساخت آلبوم مشهور نینوا در سال‌های ابتدایی دهه شصت نام علیزاده را بیش‌ازپیش سر زبان‌ها انداخت. این قطعه که با نی جمشید عندلیبی به عنوان تک‌نواز نی اجرا شد، از جمله مشهورترین‌ قطعات این هنرمند شناخته می شود.

از آثار حسین علیزاده در قالب تک‌نوازی می‌توان به آثاری مانند ترکمن، پایکوبی، همایون (با سه‌تار) و ماهور، هجرانی، همنوایی، نوا (تار) در زمینه گروه نوازی به آلبوم‌های راز و نیاز (با صدای علیرضا افتخاری) صبحگاهی (با صدای محسن کرامتی) و آثاری به‌صورت گروه نوازی (آوای مهر، راز نو، به تماشای آب‌های سپید، نی نوا، عصیان و واریاسیون کردی) اشاره کرد.

از ماندگارترین آثار کارنامه هنری حسین علیزاده همکاری او با کیهان کلهر و محمدرضا شجریان است که از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و تا سال ۱۳۸۴ ادامه یافت و در قالب گروهی چهارنفره همراه با همایون شجریان به اجرای کنسرت و برنامه موسیقی در کشورهای مختلف پرداخت . او همچنین در زمینه پژوهش موسیقی و انتشار کتاب و آلبوم‌های آموزشی نیز فعال بود و انتشار ده قطعه برای تار (در 4 جلد) ردیف میرزا عبدالله (اجرا با تار و سه‌تار)، دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه تا پیشرفته (کتاب و نوار) بوسه‌های باران (مجموعه تصانیف) و پارتیتور قطعه نوا از جمله آثار وی در این زمینه است.

حسین علیزاده علاوه بر فعالیت‌های ماندگار در حوزه موسیقی و نوازندگی از چهره‌های تحسین‌شده موسیقی فیلم در ایران نیز به‌شمار می‌آید و آثار درخشانی چون دلشدگان (۱۳۷۰)، گبه (۱۳۷۴)، زشت و زیبا (۱۳۷۷)، زمانی برای مستی اسب‌ها (۱۳۷۸)، لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند (۱۳۸۶)، آواز گنجشک‌ها (۱۳۸۷) و ملکه (۱۳۹۰) و آتابای  (1398) از ساخته‌های اوست.

حسین علیزاده تابه‌حال سه بار برای آلبوم‌های فریاد، بی تو به سر نمی‌شود و به تماشای آب‌های سپید نامزد جایزه گرمی در بخش بهترین آلبوم سنتی جهان شده است. او در سال 1396 جایزه دوسالانه موسیقی جهانی آسیا از بنیاد مرکز موسیقی جهان در کره جنوبی را دریافت کرد.