حسین دهلوی موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر در سال ۱۳۰۶ در تهران متولد شد. او در پنج سالگی آموزش موسیقی را نزد پدرش معزالدین دهلوی، که از شاگردان علی اکبر شهنازی بود، با نوازندگی تار آغاز کرد. در 9 سالگی و به تشویق مادرش به ساز ویولن علاقهمند شد. دورهی اول ویولن را نزد پدرش فراگرفت و سپس دورهی دوم را نزد ابوالحسن صبا گذراند.
او سپس در هنرستان عالی موسیقی نزد حسین ناصحی و هایمو تویبر آهنگسازی را فرا گرفت. دهلوی به شکل خصوصی در این زمینه از آموزشهای توماس کریستین داوید نیز بهرهمند شد. نخستین اثر دهلوی در زمینه ارکستر موسیقی ملی «سبک بال» در سال ۱۳۳۲ براساس موتیف کوتاهی ملهم از قطعه قاسم آبادی ساخته ابوالحسن صبا در شور تصنیف شده است. «کنسرتینو برای سنتور و ارکستر» دیگر اثر این آلبوم حاصل همکاری مشترک دهلوی با فرامرز پایور است. این اثر که در سال ۱۳۳۷ تصنیف شده شامل آواز بیات اصفهان، دستگاه همایون (گوشه لیلی و مجنون)، چهارمضراب چهارگاه و دستگاه ماهور است.
دهلوی در سال 1339 از هنرستان عالی موسیقی در رشته آهنگسازی فارغ التحصیل شد. او در دوره هنرستان با همکاری ابوالحسن صبا ارکستر شماره یک هنرهای زیبا را راه اندازی کرد و در همین دوره چند اثر از آثار صبا را برای ارکستر تنظیم کرد. او در ۱۳۴۱ پس از مهدی مفتاح و قبل از مصطفی کمال پورتراب به ریاست هنرستان موسیقی ملی برگزیده شد.
دهلوی در زمانى که رهبرى ارکستر صبا را به عهده داشت به خاطر علاقهى وافرى که به استفاده از ساز سنتور در ارکسترداشت، توانست با همکارى چند تن از صاحبنظران، تغییرى در وضع این ساز به وجود آورد و به این ترتیب موفق شد راهى را ارائه نماید تا این ساز ملى به ارکستر موسیقى ایرانى راه یابد. از دیگر کارهای وی تدوین متد تنبک در کتاب آموزش تنبک، به وسیله او و جمعی دیگر از جمله: حسین تهرانی، مصطفی پورتراب، فرهاد فخرالدینی و هوشنگ ظریف برای بهبود جایگاه تنبک در موسیقی ایرانی و آسانسازی آموزش این ساز، بود.
دهلوی در سال ۱۳۷۱ ارکستر مضرابی را تشکیل داد که صرفاً شامل سازهای مضرابی سنتور، تار، قانون، عود و بم تار (تارباس) بود. در کنسرت های مهرماه ۱۳۷۱ قطعات دیگری از جمله تصنیف قدیمی باغ تفرج (در همایون)، نغمه ترک، پیش درآمد سه گاه، پیش درآمد همایون، سرود گل، نوا و چهارمضراب دشتی (برای گروه سنتور) گفت وگوی دل و… اجرا شد. او از سال ۱۳۷۶ تصنیف اپرای مانا و مانی را به مناسبت سال جهانی کودک (۱۳۷۹) آغاز کرد. ساخت این اثر سه سال به طول انجامید که به خاطر محدودیت های استفاده از صدای خواننده زن تا به حال به اجرا درنیامده و فقط موسیقی سازی آن در خرداد ۱۳۷۹ با همت و رهبری علی رهبری با ارکستر فیلارمونیک اسلواکی در شهر براتیسلاو اجرا و ضبط شده است.
یکی از مهمترین آثار حسین دهلوی کتاب «پیوند شعر وموسیقی آوازی» است که جایزه کتاب سال در بخش هنر را به خود اختصاص داد. این کتاب حاصل بیش از ۴۰ سال تجربه دهلوی در تلفیق موسیقی با شعر ایرانی است که به شیوه ای علمی و متدیک فرایند کار را توضیح میدهد.
حسین دهلوی پس از سالها تلاش برای اعتلای موسیقی ایرانی سرانجام در سال ۱۳۹۸ بعد از مدتها مبارزه با بیماری در سن ۹۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.