لوچانو پاواروتی در سال ۱۹۳۵ در مودنا، ایتالیا به دنیا آمد. پدر وی، خوانندهٔ آماتور ارتش بنیتو موسولینی و نانوا بود. مادرش، آدلا، کارگر کارخانهٔ دخانیات بود و لوچیانو معمولا وقت‌اش را با مادربزرگ می‌گذراند. او در نوجوانی به فوتبال علاقمند بود و دروازه بان تیم فوتبال شهرخود بود اما صدای زیبایی داشت و در گروه کر «روسینی» شهر مادنا آواز می‌خواند. لوچانو تمرین آواز می کرد و بعد از مدتی با پدرش برای شرکت در مسابقات بین‌المللی لینگلین به شهر والس رفت و موفق به کسب جایزه اول این مسابقه گردید و این مقدمه‌ای شد که اولین نقش حرفه‌ای‌اش را سال ۱۹۶۱ با عنوان رودولفو اپرای خواننده دوره‌گرد اثر جاکومو پوچینی، در سالن اپرای رجیو امیلیا اجرا کند و با اجرای این نقش، وی به عنوان خواننده اپرا رسمیت یافت.
در سال 1965 پاواروتی برای اولین بار به ایلات متحده آمریکا رفت و لوچیا دی لامرمور اثر دونیزتی را با جوان ساترلند در تالار اوپرای میامی اجرا کرد. پس از آن یک تور استرالیا را هم پشت‌سر گذارد. اجرای دوبارهٔ اپرای «بوهم» در اپراخانهٔ «لااسکالا» ی میلان، منجر به آشنایی وی با هربرت فون کارایان، رهبر بزرگ قرن بیستم، شد. کارایان در این ملاقات به پاواروتی پیشنهاد می‌دهد اپراهای پوچینی را اجرا کند. پاواروتی در سالن اوپرای نیویورک متروپلیتن چندین اثر اوپرا اجرا کرد که با اقبال عمومی مواجه شد.
او در یک دوره‌ی پانزده ساله، مجموعهٔ گسترده‌ای از اپراهای مشهور جهان را اجرا کرد که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: لاتراویا، مانون، مادام باترفلای، ایدومنو، توسکا، لوئیزا میلر، آیدا، لافاووریتا و… شهرت پاواروتی با حضور در گروه سه نفره اوپرا خوانانی که به مناسبت جام جهانی 1990 قرار بود به اجرای یکی از بیاد ماندنی‌ترین آثار موسیقی کلاسیک بپردازند، به اوج خود رسید. صفحه اجرای اوپرای پاواروتی به همراه خوسه کارراس و پلاسیدو دومینگوی اسپانیایی به پرفروش‌ترین صفحه اوپرای اوئل دهه 1990 در سراسر جهان بدل شد.
یکی از کنسرت‌های فراموش نشدنی پاواروتی، سال ۱۹۹۱ در «هاید پارک» لندن بود که هنگام برگزاری کنسرت، باران به شدت می بارید و دویست و پنجاه هزار نفر تماشاچی حاضر در پارک که در میان آن‌ها چهره‌های مشهوری نیز دیده می‌شد، مفتون آواز پاواروتی شده بودند. این اجرا به‌عنوان یک رویداد جالب، رسانه‌ها را واداشت تا آن را به صورت زنده برای مردم اروپا و امریکا پخش کنند. در یک موفقیت بزرگ‌تر، پاواروتی با تکرار موفقیت‌آمیز این تجربه در سال ۱۹۹۳ در پارک مرکزی نیویورک، موفق شد نزدیک به پانصد هزار نفر مخاطب را به سوی خود جلب کند که علاوه بر حاضرین، میلیون‌ها بینندهٔ تلویزیون نیز شاهد هنرنمایی او بودند.
پاواروتی در گروهی به نام «پاواروتی و دوستان» که در آن خوانندگان مشهور بین‌المللی پاپ دنیا از جمله برایان آدامز، آناستازیا، سلین دیون، التون جان، اریک کلاپتون، انریکه ایگلسیاس، ریکی مارتین، استینگ و بسیاری دیگر، به او ملحق شده بودند، کنسرت‌های خیرخواهانهٔ زیادی جهت کمک به کودکان جنگ‌زده اجرا می کرد.
پاواروتی در سال ۲۰۰۴ در سالن متروپولتین نیویورک با اجرای آخرین برنامه‌اش رسما از دنیای اپرا خداحافظی کرد. وی آخرین بار، ابتدای سال ۲۰۰۶، در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی تورین برنامه‌ای عمومی کوتاهی اجرا کرد. لوچانو پاواروتی در سال ۲۰۰۷، در سن ۷۱ سالگی در شهرمودنای ایتالیا درگذشت.
