لئونارد برنستین آهنگساز، رهبر ارکستر، نویسنده، موسیقیدان، مدرس و نوازنده پیانو بود که در سال 1918 در ایالت ماساچوست امریکا متولد شد. خانواده او از مهاجران یهودی-اکراینی بودند و پدرش چندان با موسیقی رابطه خوبی نداشت اما پدر بزرگش مشوق او در کودکی بود و او را با خود به کنسرتهای ارکسترال می برد. او کم کم پیانو زدن را آموخت و در مدرسه با هلن کوتزآشنا شد . او کسی بود به قول خود برنستین به او درس معلمی آموخت.
بعد از فارغالتحصیلی، او به دانشگاه هاروارد رفت و در آنجا تئوری موسیقی خواند. لئونارد در ۲۲ سالگی شروع به تحصیل در انستیتو تابستانی ارکستر سمفونیک بوستون کرد. او یکی از پنج دانشجویی بود که توانست به دوره کارشناسی ارشد رهبری ارکستر راه پیدا کند که دروسش توسط سرگئی کوسیویتسکی تدریس میشد. سه سال بعد لئونارد به عنوان دستیار آرتور رودژینسکی در ارکستر فیلارمونیک نیویورک آغاز به کار کرد. کار درارکستر فیلارمونیک نیویورک باعث شهرت برنستین شد و او در آن فصل بارها رهبری ارکستر را بر عهده گرفت. بعدها او ارکستر مرکز نیویورک را رهبری کرد و فستیوال هنرهای خلاق را در دانشگاه برندایس بنیانگذاری کرد.
برنستین به مدت ۱۵ سال به اجرای برنامه ای تلویزیونی به نام ”کنسرتهایی برای جوانان“ با هدف آشنا نمودن کودکان و نوجوانان با موسیقی پرداخت و به خاطر این برنامه موفق به دریافت جایزه امی برای بهترین همکاری موسیقی با تلویزیون و اجرای بی نظیر موسیقی کلاسیک شد. برنستاین 9 بار موفق به دریافت جایزه گرمی شد. از دیگر افتخارات او دریافت نشان شایستگی ایتالیا، مدال طلای فیلارمونیک رویال، جایزه موسیقی ارنست فون سایمنس، جایزه تونی، جایزه رهبر ارکستر دیتسون و جایزه سونینگ است.
لئونارد برنستین در سبکهای مختلف موسیقی از جمله موسیقی ارکسترال، سمفونی، باله، موسیقی تأتر و فیلم، کُر، اپرا و قطعاتی برای پیانو آهنگسازی کرده است. از به یادماندنی ترین کارهای او می توان به نمایشهای موزیکال داستان وست ساید، پیتر پن و شهر شگفتانگیز ، اپرای کندید که شامل قطعه مشهوربدرخش و شاد باش است و موسیقی فیلم در باراندازاشاره کرد. او از نخستین رهبران ارکستر متولد و تحصیلکرده در آمریکا بود که به شهرت جهانی رسید. برنستین در سال 1990 در نیویورک بر اثر سکته قلبی درگذشت.
