یاکوب لودویگ فِلیکس مِندِلسون بارتولدی آهنگساز، نوازندهٔ پیانو، نوازندهٔ ارگ، و رهبر ارکستر یهودی‌تبار اهل آلمان بود که در سال 1809 در هامبورگ به دنیا آمد. مندلسون از آهنگسازان اوایل دورهٔ رمانتیک بود که در خانواده متمول چشم به جهان گشود ، پدربزرگ اش فیلسوفی نامی بود و برجسته ترین اندیشمندان و سخن وران زمان مانند گوته، هگل، هاینه و هومبولت با خانواده مندلسون رفت و آمد داشتند و پدرش یک بانکدار ثروتمند بود و خانواده اش به هنر و ادبیات عشق می ورزیدند به همین جهت مندلسون از همان اوان کودکی به یادگیری پیانو و ویولن پرداخت و برای نخستین بار در 9 سالگی اجرای عمومی داشت.
او در برلین نزد کارل فریدریش تسلتر آموزش هارمونی و آهنگسازی گرفت. وی یکی از نوابغ موسیقی بود . در۱۷ سالگی یکی از شاهکارهای ادبیات موسیقی، اوورتور «رؤیای شب نیمه تابستان» را روی نمایشنامهٔ شکسپیر نوشت که «مارش عروسی» معروف مندلسون نیز بخشی از همین اثر بود. فلیکس مندلسون در آکادمی سینگ برلین رهبر ارکستر هم بوده است. اما با این حال همیشه کار آهنگسازی را جدی گرفته و هیچ وقت در این زمینه کمرنگ نبوده است. وی در لندن و اسکاتلند هم کار رهبری ارکستر انجام داده و بعد از تاثیری که از سفرش به لندن و اسکاتلند گرفت، یک سمفونی به نام سمفونی شماره 3 که بعدها به سمفونی اسکاتلندی معروف شده را هم نوشته است و نکته جالبی که درباره آن وجود دارد، این است که این سمفونی 10 سال طول کشیده که به پایان برسد.
او در سال ۱۸۳۵ به لایپزیگ رفت و بیشتر عمر خود را در این شهر گذراند. او با پذیرفتن سرپرستی ارکستر در تالار اجتماعات شهر لایپزیگ به اکثر آرزوهای خود تحقق بخشید و هم آثار خود را به اجرا گذاشت و هم به گسترش آثار آهنگسازان معاصر مانند روبرت شومان، فرانتس لیست و هکتور برلیوز کمک کرد.موسیقی مندلسون ملودی های سرآسیمه و پرشتاب به همراه تم های شناور با شور و جوششی کم نظیراست که فضایی شیرین و سرزنده می سازند. همکار او روبرت شومان، از او به عنوان موتسارت قرن نوزدهم نام می برد.
فلیکس مندلسون کسی بوده که آثار موسیقی باخ را حدود 100 سال بعد از مرگ باخ جمع آوری کرده و در حالی که باخ به فراموشی سپرده شده بوده، او را دوباره به دنیا شناساند. از برجسته ترین آثار وی می توان به اوورتور رؤیای شب نیمه تابستان، اوورتور غار فینگال یا اوورتور هبریدها، کنسرتو ویولن در می مینور، اوورتور دریای آرام و سفر موفق، برپایهٔ دو شعر از یوهان ولفگانگ فون گوته اشاره کرد. فلیکس مندلسون ، پس از مرگ خواهر جوانش که همیشه از مشوقان او بود دچار ملال و افسردگی شدیدی شد و در سال ۱۸۴۷ وقتی تنها 38 سال داشت ، بر اثر سکته مغزی در لایپزیگ درگذشت.
