داوید فیودورویچ اویستراخ نوازنده برجسته ویولن و ویولا، رهبر ارکستر و مدرس موسیقی اهل شوروی (اوکراین فعلی) در سال 1908 متولد شد. پدرش نوازنده ویولن و مادرش تکخوان اپرا بود. او در سن پنج سالگی نواختن ویولن را نزد استولارسکی آغاز کرد و از سن دوازده سالگی اجرای کنسرت های خود را در اتحاد جماهیر شوروی سابق آغاز نمود.
داوید اویستراخ دانش‌آموختهٔ «هنرستان موسیقی اودسا» و «کنسرواتوار دولتی چایکوفسکی مسکو» بود. او علاوه بر اینکه یک ویولونیست بزرگ بود، رهبر ارکسترتوانایی نیز بود و بسیاری از قطعات معروف آهنگسازان را رهبری کرده است. او در سال 1934 به سمت پرفسوری در کنسرواتوار مسکو رسید و در آنجا به تدریس پرداخت. او همچنین مقام اول نوازندگی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1935و جایزه اول مسابقات بین المللی ایزایی در سال 1937 را کسب کرده است.
اویستراخ رهبری سمفونی های شماره یک و دو برامس، سمفونی شماره دو شوبرت، سمفونیهای شماره پنج و شش چایکوفسکی، سمفونی چهارم بتهوون، سمفونی های شماره هفت و نه شوستاکویچ، سمفونی چهارم مالر و بسیاری از دیگر آثار بزرگ ارکستری آهنگسازان به نام را رهبری کرده است. او همچنین در طی زندگی هنری خود، کنسرتو ویولن های آهنگسازان بزرگ روس نظیر چایکوفسکی، پروکفیف، گلازانف، خاچاطوریان، استراوینسکی و شوستاکویچ را اجرا کرده است.
داوید اویستراخ شناختی بسیار دقیق از آثار بتهوون داشت و آثار بتهوون را در نهایت مهارت انجام می داد. او در سال 1962 به همراهی اوبورین مجموعه سوناتهای ویولن و پیانو او را بطور کامل اجرا و ضبط نمود و از سال 1950 و به مدت پانزده سال یعنی تا سال 1965 میلادی با ارکسترهای مختلف کنسرتو ویولن او را در نهایت ظرافت نواخت. او علاقه خاصی به اجرای آثار موتسارت داشت؛ جدای از آنکه در طی سالیان عمر خود، با رهبران مختلف بعضی از کنسرتو ویولن های او را اجرا کرده بود، پنج کنسرتو ویولن او را بطور کامل در سالهای1970 و ۱۹۷۱ با ارکستر فیلارمونیک برلین اجرا نمود.
او را یکی از برجسته‌ترین نوازندگان ویولن در قرن بیستم می‌دانند . وی بابت هنرنمایی‌هایش، برنده جوایزی همچون «نشان لنین»، «نشان استالین»، «جایزه دولتی اتحاد شوروی» و «جایزه هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی» شده بود. داوید اویستراخ در سال 1974 بر اثر حمله قلبی در سن 66 سالگی در آمستردام درگذشت.
