بهمن رجبی نوازنده چیره دست و مدرس تنبک در سال 1318در رشت به دنیا آمد. او در 4 سالگی پدرش را از دست می دهد. در سال ۱۳۲۸ و با حمایت های مادرش در کلاس های استاد حسین تهرانی شرکت میکند که البته ادامه پیدا نکرد. پس از اتمام دوره سربازی و در سن ۲۲ سالگی نوازندگی ساز تنبک را بصورت خودآموز و با عشق و علاقه خود ادامه داد. در سال ۱۳۴۳ با تاثیرگذارترین فرد در زندگی خود زنده یاد امیرناصر افتتاح آشنا شد و نزد او به یادگیری و نوازندگی ساز تنبک پرداخت.
بهمن رجبی تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته کشاورزی ادامه داد و در همین رشته، مدرک فوق لیسانس اخذ کرده است. او تکنوازي و دو نوازي تنبک و همکاري با سازهاي ملوديک را از سال 1350 آغاز کرد. وی هیچگاه فردی مطیع نبود و همواره دیدگاه های انتقادی خود را بدور از ترس و عواقب ناشی از مشکلات بعدی آن، مطرح می‌نموده و همین باعث شده که شغلش را از دست بدهد.
روش اجرای بهمن رجبی در تنبک نوازی ویژه خود او است. او علاوه بر تسلط و احاطه ای که به ظرایف فنی تنبک نوازان سال های اخیر دارد، از خود نیز ابتکارات و نو آوری هایی در جهت اعتلای تکنیک های تنبک نوازی به اجرا در آورده است که در مجموع، کار او را متفاوت با سایر تنبک نوازان کرده است. ويژگي هاي مکتب وي اين است که ميزان هايي از گذشتگان گرفته و آن را به زيبايي هر چه تمام تر بسط و گسترش داده که نمونه ي آن هشت ميزان از ميزان هاي زنده ياد ( امير ناصر افتتاح ) است که آنها را بسط و گسترش داده و سه قطعه ي مستقل بوجود آورده است. از کارها ي بزرگي که بهمن رجبي براي تنبک نوازي ايران انجام داده است ساخت ريزهاي شانزده گانه است.
از تالیفات بهمن رجبی می توان کتاب آموزش تنبک جلد اول و دوم و همچنین کتاب تنبک و نگرشی به ریتم از زوایای مختلف را نام برد. از تکنوازی ها و همنوازی های بهمن رجبی نیز می توان به آثار شاخص زیر اشاره کرد: نوازندگی تنبک در قطعهٔ سواران دشت امید اثر حسین علیزاده ، گفتگوی چپ و راست، با همراهی فربد یدالهی ، نوازندگی تنبک در آلبوم در مکتب عشق، به آهنگسازی مازیار شاهی ، گلچین یک و دو، مجموعه آثاری از استاد رضا شفیعیان و آوای چکاد با همراهی علیرضا جواهری.
