آموزش ساز گیتار در آموزشگاه اورنگ:

ساز گیتار کلاسیک یا اسپانیش یکی از انواع سازهای زخمه ای است که در رده بندی دانش سازشناسی زیر مجموعه ای از سازهای زهی محسوب می شود. که با پیک یا انگشت نواخته می‌شود. از این جهت که سیم‌های آن در اثر ارتعاش تولید صدا می‌کنند، به سازهای گروه کوردوفون (به فرانسوی: Cordophones) یا زه‌صدا تعلق دارد. در ابتدا نیاز است بدانید که ساز گیتار انواع گوناگونی دارد ولی از نظر نوع صدادهی به دو دسته ی آکوستیک و الکتریک تقسیم بندی میشوند. گیتارهای آکوستیک از خودشان صدا منتشر میکنند. ولی در گیتارهای الکتریک، صدا از اسپیکر پخش میشود.  ساز گیتار آکوستیک از نظر سبک نوازندگی به سه دسته ی کلاسیک، فلامنکو و پاپ تقسیم بندی میشود که در حال حاضر رایج ترین آنها ” گیتار کلاسیک ” است.

شکل ظاهری ساز:

بدنه‌ی چوبی این ساز از چوب سرو ساخته‌شده است. برای ساخت صفحه‌ی صدای گیتار کلاسیک از چوب spruce یا ceder استفاده می‌شود. صفحه‌ی پشتی و اطراف ساز، با توجه به ساختمان آن، نیاز به استحکام بالاتری دارد. همین امر باعث شده که سازندگان گیتار، برای ساخت این بخش معمولاً از چوب رزوود یا چوب‌هایی با استحکام بالا به نسبت سایر بخش‌های ساز استفاده کنند.  گیتار کلاسیک در مجموع دارای 6 سیم با طول کاملا یکسان است. اما قطر و جنس آنها متفاوت است که از پایین به بالا و با الگوی افزایشی قطر سیمها شماره گذاری و کوک می شوند.

نحوه نواختن ساز:

روش در دست گرفتن ساز گیتار به دو شکل است. شکل اول به این صورت است که نوازنده روی صندلی نشسته، پای چپ (اگر چپ دست هستید، پای راست) خود را روی پای دیگر می اندازد و فرورفتگی بدنه ی ساز روی ران پای چپ قرار میگیرد. دست چپ نوازده نیز به طوری روی ساز قرار میگیرد که آرنج آن بالا تر از فرورفتگی بالای بدنه ی ساز باشد. و انگشتان دست در محدوده ی دریچه ی خروج هوای ساز باشد.

شکل دوم به این صورت است که نوازنده روی صندلی نشسته، پای چپ آن به کمک زیرپایی کمی بالاتر می آید.  مانند روش اول، فرورفتگی پایین بدنه ی ساز روی پای چپ نوازنده قرار میگیرد. دست چپ نیز مانند شکل اول، بالاتر از فرورفتگی بالای بدنه ی ساز استقرار میابد به طوریکه انگشتان دست نیز در حدود دریچه ی خروج هوای ساز باشد.

ما در آموزشگاه اورنگ گیتار را در سطوح مقدماتی تا پیشرفته همراه با اجراهای هنرجویی و تمرین های گروهی آموزش می دهیم.