فرهنگ شریف نوازنده برجسته تار در سال ۱۳۱۰ در آمل متولد شد. او از همان دوران کودکی آموزش موسیقی را به کمک پدرش آغاز کرد. پدر فرهنگ شریف داروساز بود اما با بسیاری از اهالی هنر معاشرت می‌کرد. فرهنگ شریف تار را نزد عبدالحسین شهنازی و مرتضی نی‌داوود که از تارنوازان بزرگ آن زمان بودند فراگرفت. در دوازده‌سالگی نخستین تک‌نوازی خود را که زنده از رادیو پخش می‌شد با موفقیت اجرا کرد و به‌دنبال آن در اغلب برنامه‌های گلها به عنوان تک‌نواز آواز، خوانندگان برنامه را همراهی می‌کرد، بخصوص برنامه‌ای که در تالار وحدت در ۱۳۵۳ همراه با حسین و اسدالله ملک، محمد موسوی و محمودی خوانساری و امیر ناصر افتتاح اجرا کرد.
فرهنگ شریف از همان ابتدا سبکی کاملا متفاوت از استادان خویش و دیگر تارنوازان داشت . وی با ابداعاتی در نحوه‌ی انگشت‌گذاری و مضراب‌زنی روی سیم‌های تار، از این ساز صدایی متفاوت درآورد، که بسیاری از کارشناسان موسیقی معتقدند، گیراترین صدای تولید شده از ساز تار می باشد. او با بهره گیری از هنر نوازندگی خود، جملات و ملودی های لطیفی می ساخت که در نوع خود بی مانند است. او در اجرای کشش های طولی و عرضی، استفاده از سکوت های به جا، جواب های کوتاه و مفید آوازی و… چنان تبحر داشت که بیشتر بزرگان این عرصه به تکرار ناپذیر بودن هنر ایشان اذعان دارند.
فرهنگ شریف با خوانندگانی همچون شجریان، غلامحسین بنان، تاج، ایرج، محمودی خوانساری ،حسین قوامی، گلپا، تاج اصفهانی، دلکش، مرضیه و … همکاری داشته است. همنوازی وی با محمدرضا شجریان از جمله به یادماندنی‌ترین آثار هنری این استادان به شمار می‌رود. وی در چندین فستیوال بین المللی از جمله فستیوال موسیقی برلین نیز شرکت داشته و در معرفی ساز تار به جهانیان بی نظیر عمل کرده است. او همچنین در دانشگاه های مطرح آمریکا به تدریس موسیقی پرداخته است.
از آثار وی می توان به : بزم عاشقان، همایون، عیدانه، پیوند مهر، موی سپید، عالم شیرین، چشم سیه، شام و سحر، به یاد دوست، شفق، بزم خراباتیان، مرید خرابات، مرغ همایون، کوی باده فروشان، آینه دار، به یاد خالقی و اجراهای متعدد در برنامه های گلها اشاره کرد.
فرهنگ شریف در سال ۱۳۹۵ در ۸۵ سالگی در تهران درگذشت.
