احمد عبادی از استادان موسیقی ایرانی و نوازندهٔ توانمند سه‌تار در سال 1285 در تهران متولد شد. او فرزند میرزا عبدالله فراهانی و نوه علی‌اکبر فراهانی بود. وی دایی هوشنگ سیحون معمار برجسته ایرانی است. احمد عبادی مبدع روش کوک نوینی برای سه‌تار است و از نظر بسیاری از صاحب نظران سبک نوازندگی وی متفاوت و ویژه است. احمد در 7 سالگی آموزش نوازندگی سه تار را شروع کرد و اولین استادش پدرش بود اما در سیزده سالگی پدرش را از دست داد و بعد از آن پیش خواهرانش ملوک و مولود و برادرش جواد مشق سه تار را ادامه داد به گونه‌ای که در ۱۸ سالگی به خوبی سه تار می نواخت.
با این‌که احمد عبادی پسر میرزا عبدالله بود نوازندگیش هیچ شباهتی به نوازنده‌های هم دوره خود که اکثراً از شاگردان میرزا عبدالله بودند نداشت و با نوازندگی هنرمندان قدیمی‌تر از خودش نیز متفاوت بود. می توان گفت احمد عبادی جانی دوباره به سه تار بخشید و این ساز قدیمی را در رادیو معرفی کرد . از کارهایی که او در نوازندگی سه‌تار ایجاد کرد، ابداع کوک‌های مختلف در سه تار است که در آلبوم کوک سه تار آن‌ها راعرضه کرده‌است. قبلاً نوازنده‌ها معمولاً از کوک‌های تار برای سه تار استفاده می‌کردند ولی عبادی این رویه را تغییر داد و ثابت کرد بعضی از این کوک‌ها مناسب سه تار نیستند و دو نوار به عنوان آموزش کوک سه تار منتشر کرد که در آن برای گامهای مختلف و حتی گوشه‌های مختلف کوک معرفی کرد. نکته جالب توجه در نوازندگی عبادی این‌است که او همیشه و کاملاً تک سیم نمی‌زد و به موقع واخوان می‌داد و پر قدرت می‌زد و به موقع تک سیم می‌زد که کاملاً در قطعات ضربی وی مانند ضربی سه گاه و چهارگاه و… مشهود است.
عبادی شاگردان بسیاری تربیت کرد که از میان آن‌ها مهربانو توفیق، بهنام وادانی، بهداد بابایی و سيد خليل عالی‌نژاد را می‌توان نام برد. او در رادیو نیز فعالیت می‌کرد و صفحه‌ها و کاست‌های زیادی ضبط کرده‌است از جمله صفحه آواز شور همراه با رضاقلی‌میرزا ظلی و همچنین تکنوازی‌ها و بداهه نوازی‌ها و همراهی با نوازندگان و خوانندگان مختلف. همنوازی‌های او با غلامحسین بنان و محمدرضا شجریان آثاری در قالب برنامهٔ گل‌ها به جا گذاشته‌است. وی با بزرگانی دیگری همچون رضاقلی‌میرزا ظلی ، حسین قوامی ، فرامرز پایور، حسن زیرک، حسن کسایی و علی تجویدی همکاری کرده است. احمد عبادی مدت‌ها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق درباره موسیقی ایرانی و سه تار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شده‌است. احمد عبادی پس از یک دوره بیماری سخت در سال ۱۳۷۱ درگذشت.
